معرفی استارتاپی با هدف تأمین برق روستاهای بنگلادش
دولت بنگلادش با توسعه‌ی پنل‌های خورشیدی دسترسی مردم به انرژی را بیشتر و راحت‌‌تر کرده است و مردم می‌توانند انرژی اضافی خود را به همسایه‌ها بفروشند.
در یکی از روستاهای دورافتاده‌ی بنگلادش به نام شیکرپور، مردم به تازگی از انرژی برق بهره‌مند شده‌اند. همچنین سیستم جدیدی راه افتاده تا مردم فقیرتر که توانایی مالی خرید پنل خورشیدی ندارند، بتوانند از انرژی خورشیدی همسایه‌های خود استفاده کنند. در این سیستم نقطه به نقطه، همسایه‌ها می‌توانند برق اضافی خود را به یکدیگر بفروشند. سباستین گرو، مدیرعامل اجرایی استارتاپ Solshare است که در زمینه‌ی انرژی در بنگلادش فعالیت می‌کند. او می‌گوید:
هدف از انجام این کار این است که بازارهای محلی انرژی برای خانواده‌ها ساخته شده و مردم به کارآفرینی خورشیدی تشویق شوند.
این استارتاپ زمانی راه‌اندازی شد که بنیان‌گذاران آن متوجه شدند در بنگلادش، تعداد زیادی از خانه‌ها به پنل خورشیدی مجهز بوده و این تعداد رو به افزایش است. دولت در برنامه‌ای در سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفت تعداد سیستم‌های خانگی را دو برابر کند درنتیجه در ساعات میانی روز به اندازه‌ای انرژی تولید می‌شود که صاحبان آن می‌توانند انرژی اضافی را در باتری‌های کوچک ذخیره کنند.
حدود ۳۰ درصد انرژی تولید شده در شهر بنگلادش هدر می‌رود و از طرفی مردم حاشیه‌ی شهر مجبور هستند برای شارژ کردن موبایل خود ۱۰۰ برابر بیشتر از قیمت واقعی، هزینه پرداخت کنند. پیش از راه‌اندازی این استارتاپ نیز، مردم به طور غیر رسمی با کابل‌کشی از خانه‌ی خود به همسایه‌ها برق قرض می‌دادند، سپس روند استفاده‌ی همسایه‌ی مورد نظر از برق را زیر نظر گرفته و روز بعد از او پول می‌گرفتند.
اما تکنولوژی جدید، پاورمتر (توان سنج) و کنترل‌کننده‌های شارژ خورشیدی در خانه‌ی مردمی که قصد خرید یا فروش انرژی داشته باشند نصب کرده و آن‌ها را با کابل به یکدیگر متصل می‌کند. در نهایت از یک نرم‌افزار برای ایجاد یک شبکه‌ی هوشمند استفاده می‌شود. زمانی که برق اضافی در خانه‌ای موجود باشد، نرم‌افزار آن را به سمت خانه‌ای که نیاز داشته باشد هدایت کرده و میزان استفاده از آن را ثبت می‌کند تا همسایه‌ها بتوانند از طریق اپلیکیشن، هزینه‌ی انرژی استفاده شده را پرداخت کنند. گرو می‌گوید:
مردم روستا، از مزایای به اشتراک گذاشتن انرژی خود از طریق کیف پول‌های دیجیتال بهره‌مند می‌شوند، آن‌ها می‌توانند مواد غذایی مورد نیاز خود را از این طریق و با به اشتراک گذاشتن انرژی خورشیدی خود تهیه کنند.
خانواده‌ها با خریدن سخت‌افزار و پرداخت هزینه‌ای معادل آنچه در گذشته برای خرید نفت سفید پرداخت می‌کردند، می‌توانند از مزایای آن بهره‌مند شوند. استارتاپ Solshare پیش‌بینی کرده این سیستم در آینده با سرعت زیادی رشد خواهد کرد زیرا بسیاری از سازمان‌ها در حال حاضر بیش از پنج میلیون سیستم خورشیدی در خانه‌های روستایی بنگلادش نصب کرده‌اند. به‌عنوان مثال یکی از شرکت‌ها در یکی از پروژه‌های خود تصمیم گرفته ۱۰۰ شبکه‌ی کوچک را در ۱۸ ماه آینده نصب کند. این شبکه‌های کوچک درنهایت به شبکه‌ی ملی متصل می‌شوند و هنگام قطع برق مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گرو، این سیستم را مانند Airbnbبرای انرژی دنیا می‌داند و معتقد است از آنجایی که انرژی با سرعت زیادی غیرمتمرکز می‌شود می‌توان از این تکنولوژی در هر جایی استفاده کرد. رقبای این استارتاپ در حال حاضر شبکه‌های نقطه به نقطه‌ی کوچکی را برای انرژی خورشیدی در نیویورک و استرالیا امتحان کرده‌اند. از آنجایی که این استارتاپ‌ها در مقیاس کوچک فعالیت می‌کنند، پیشرفت آن‌ها نسبت به استارتاپ Solshare که در بنگلادش و هند فعالیت می‌کند کمتر خواهد بود. گرو در رویدادی گفته است:
این تکنولوژی در حال حاضر به تأمین انرژی در روستاها کمک می‌کند اما می‌تواند در آینده در کل دنیا توسعه پیدا کند. الگوریتم‌های استفاده شده برای تبادل برق در روستاهای بنگلادش مشابه الگوریتم‌هایی است که با بهره‌مندی از یادگیری ماشین در شهرهایی مانند بانکوک، سنگاپور، فرانکفورت و نیویورک مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این استارتاپ در حال حاضر برای جایزه‌ی یک میلیون دلاری رقابت می‌کند و تا به حال ۱.۷۵ میلیون دلار از یک شرکت در سیلیکون‌ولی سرمایه دریافت کرده است.
منبع زومیت
