خودروهای برقی و چالش لزوم فرهنگ سازی
باوجود سرعت رشد مناسب خودروهای الکتریکی در بازار، هنوز موانعی جدی بر سر راه فراگیر شدن آن بهعنوان یک «فرهنگ» وجود دارد.
دو هفته پیش، سرمایهگذاران دولتی و خصوصی در بخش حملونقل بهمنظور شتاب بخشیدن به رشد خودروهای برقی (EV) در بازار، یک سازمان جدید به نام ولوز (Veloz) را راهاندازی کردند. اولین پروژه این سازمان به نام «برق برای همه» هماکنون بزرگترین کمپین اطلاعرسانی در آمریکای شمالی است که به میزبانی تولیدکنندگان خصوصی خودرو (مانند شرکت جنرال موتورز، بی ام و، هوندا، نیسان، کیا، فیات، سوبارو، دایملر و فورد)، شرکتهای تأمین برق (مانند PG&E، سادرن کالیفرنیا ادیسون و SDG&E) و شرکت های زیرساخت شارژ الکتریکی (EVgo، Greenlots و Electrify America) در حال برگزاری است. در همین حال سازمانهای دولتی مانند BAAQMD و سیاستگذاران (نظیر کمیسیون انرژی کالیفرنیا، کمیسیون خدمات هوایی کالیفرنیا، کمیسیون خدمات عمومی کالیفرنیا، وزارت حملونقل کالیفرنیا) نیز به این حرکت پیوستهاند و اکنون جامعه شاهد تلاشی هماهنگ برای به پیش راندن خودروسازان است تا با شتابی روزافزون، مشتریان را از بازار مصرف خودروهای بنزینی و دیزلی به سمت بازار خودروهای الکتریکی سوق دهند.
ایالاتمتحده در مسیر حرکت بهسوی حملونقل سبز تنها نیست؛ چراکه در حال حاضر در بریتانیا بیش از ۱۶۶ هزار خودروی برقی در شبکهی ملی ثبت شده است و پیشبینی میشود که این رقم تا سال ۲۰۵۰ به ۳۶ میلیون خودرو برسد. همچنین به پیشنهاد ولوز، در اسکاتلند نیز یک دستور کار برای همکاری بیشتر بین بخشهای دولتی و خصوصی ایجاد شده است. به نظر میرسد از کشوری به کشوری دیگر، جهان شاهد رشدی نمایی در بازار خودروهای الکتریکی است؛ در این میان، چین به حجمی معادل ۰/۵ میلیون دستگاه و ایالاتمتحده به حجم ۷۵۰ هزار دستگاه خودروی الکتریکی ثبتشده دستیافتهاند.
بااینوجود، مشکلهای متعددی نیز وجود دارد که مانع از افزایش نرخ نفوذ خودروهای الکتریکی در میان مصرفکنندگان میشود. اولین مشکل، ایجاد شاهراه الکتریکی است که اگرچه بهتازگی در استرالیا با موفقیت پیادهسازی شده است؛ اما عملیسازی آن در ایالاتمتحده و بریتانیا هنوز فاصلهی زیادی تا واقعیت دارد؛ کما اینکه تنها ۳ درصد از سوپرمارکتها در بریتانیا مجهز به ایستگاه شارژ هستند. تکنولوژیهای برتر نیز (نظیر شارژرهای سریع که میتواند ۸۵ درصد از باتری یک خودروی برقی را در عرض ۳۰ دقیقه شارژ کند)، هنوز متداول نشدهاند. در کنار ایستگاههای شارژ، مسئلهی واقعی، فناوری باتریها است که در آن ظرفیت فعلی تولید باتریها پاسخگوی نیاز واقعی بازار نیست. در واقع، برنامههایی برای گشایش دومین خط تولید باتری در اروپا وجود دارد؛ چرا که تنها کارخانه موجود، کارخانهی باتریسازی نیسان در بریتانیا است که احتمالاً آن هم نمیتواند نیازهای آیندهی بازار را برآورده سازد.