آخرین اخبار

در بازار فروش تجهیزات، انواع مختلفی از سازه های نگهدارنده پنل وجود دارد که معمولا با توجه به شکل طراحی و جنس استراکچر و نوع کاربری متفاوت هستند؛ نوع طراحی و ساخت و همچنین مقاومت سازه در برابر بارهای ساکن و دینامیک از پارامترهای اساسی در اجرای نیروگاه خورشیدی می باشد.
به گزارش برق نیوز، استراکچر در بازده و راندمان پنل بسیار اهمیت دارد که کمتر کسی به این موضوع می‌پردازد. استراکچر در سیستم اگر اصولی نباشد، بعد از چند سال تغییر جهت داده و راندمان پنل را کاهش می‌دهد، به این دلیل که استراکچر اگر تغییر جهت بدهد، پنل‌های خورشیدی از حالت استاندارد خارج شده و به صورت عمود بر نور خورشیدی نمی‌باشند و حداکثر توان تولید برق را از دست می‌دهند.

در بازار فروش تجهیزات، انواع مختلفی از سازه های نگهدارنده پنل وجود دارد که معمولا با توجه به شکل طراحی و جنس استراکچر و نوع کاربری متفاوت هستند و نوع طراحی و ساخت و همچنین مقاومت آن در برابر بارهای ساکن و دینامیک از پارامترهای اساسی در اجرای نیروگاه خورشیدی می باشد. اما بصورت گسترده سازه‌ها، یا ثابتند و یا با پایه نگهدارنده متغیر نصب می‌شوند.
استراکچر‌های ثابت: این سازه با توجه به زاویه بهینه و مناسب سالانه طراحی و ساخته می‌شود و امکان تغییر زاویه در آن وجود ندارد. این سازه برای انواع نیروگاه‌های خورشیدی استفاده می‌شود. در این روش ابتدا بهترین موقعیت قرارگیری را برای پنل‌ها مشخص می‌کنیم و سپس پایه‌ها را در مکان مورد نظر، بصورت ثابت و بدون قابلیت تنظیم مجدد نصب می‌کنیم.

استراکچر با پایه نگهدارنده متغیر: در این روش از استراکچر‌هایی استفاده می‌شود که قابلیت تغییر زاویه از حدود ۱۰ تا ۶۵ درجه را داشته باشند و با توجه به تغییر زاویه خورشیدی در فصول متفاوت سال، بهترین حالت قرار گیری پنل را مشخص نموده و زاویه قرار گیری پنل را در همان حالت قرار می‌دهیم که به دو صورت زیر طراحی میشوند.

• استراکچر‌های دو فصل: این سازه‌ها نیز مانند سازه‌های ثابت طراحی می‌شود، اما در این مدل قابلیت تغییر زاویه دستی برای نیمه اول سال و نیمه دوم سال با توجه به زاویه مناسب قابلیت تغییر دارد.

• استراکچر‌های چهار فصل: طراحی این سازه‌ها بر اساس زاویه مناسب ۴ فصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان بوده و بصورت دستی قابلیت تغییر دارند.
پایه‌های دنبال کننده خورشید (ترکر خورشیدی): این روش خود به دو حالت تک محوره و دو محوره انجام می‌پذیرد. در حالت تک محوره حرکت افقی و از شرق به غرب است، ولی در حالت دو محوره حرکت علاوه بر شرق به غرب، بصورت بالا به پایین نیز انجام می‌پذیرد. بدین صورت که در هر زمان بهترین حالت قرارگیری صفحات خورشیدی محاسبه شده و استراکچر‌ها بسته به محور قابل تغییرشان بصورت اتوماتیک در بهترین موقعیت، قرار می‌گیرند.
• استراکچر‌های دنبال کننده خورشید تک محوره: این سازه‌ها به صورت شرقی-غربی نور خورشید را دنبال می‌کنند و افزایش ۱۵ الی ۲۰ درصدی راندمان نیروگاهی را در پی دارد.

• استراکچر‌های دنبال کننده خورشید دو محوره: این نوع ترکر‌ها به صورت شمالی- جنوبی و شرقی- غربی نور خورشید را دنبال می‌کنند و موجب افزایش ۲۰ الی ۳۰ درصدی راندمان نیروگاهی می‌شود.

معمولا استراکچر‌ها در قالب موارد فوق با ظاهر‌های گوناگون بر اساس تعداد پنل‌های خورشیدی طراحی می‌شوند.

منبع : برق نیوز