اشتباهات رایج برقکاران تجربی
اشتباهات رایج برقکاران تجربی عبارت اند از:
اشتباهات رایج برقکاران تجربی
۱. استفاده از لوله‌های خودسوز به جای لوله غیر خودسوز (معروف به نسوز)
۲. عدم رعایت رنگ سیم نول (آبی) و ارت (سبز و زرد راه راه)
۳. عدم رعایت ارتفاع پریز‌ها (لباس شویی حداقل شصت سانتی متر با فاصله سی سانتی متر از خروجی آب)
۴. پریز‌های مسکونی باید درپوش ایمنی یا پرده محافظ کودک داشته باشد که مشاهده می‌شود صد‌ها پریز بدون محافظ نصب شده
۵. سرسیم نصب نشده و سیم‌های افشان زیر پیچ ترمینال زخمی و لهیده شده (یا به جای سرسیم، سیم‌های افشان لحیم کاری یکپارچه شوند)
۶. فاصله حداقل صدوبیست سانتی متر چراغ از دوش حمام رعایت نشده
۷. بین کنتور تا تابلو برق واحد به جای کابل از سیم استفاده شده که در مسیر‌های طولانی احتمال آسیب سیم‌ها و گسستگی رشته‌ها وجود دارد.
۸. عدم استفاده از شینه ترمینالی نول و شینه ترمینالی ارت
۹. نسبت قطر لوله به دسته سیم‌ها و کابل‌ها
۱.۳ (یک ممیز سه دهم) رعایت نشده
۱۰. سیم کشی قبل از اتمام نازک کاری و گچ کاری انجام شده
۱۱. برای سیستم اعلام حریق از سیم معمولی (به جای کابل مقاوم در برابر حریق) استفاده شده.
۱۲. برای انباری‌ها (در ساختمان ۵ طبقه و بیشتر) لوله کشی اعلام حریق انجام نشده و نازک کاری و گچ کاری پایان یافته.
۱۳. پریز محوطه حیاط و بام حفاظت نفوذ غبار و آب (آی پی) ندارد.
۱۴. سیم نول و ارت باید همراه فاز داخل لوله‌های روشنایی کشیده شود که در بسیاری از موارد به اشتباه سیم نول را جدا از سیم فاز به سمت انشعابات روشنایی می‌کشند.
۱۵. به اشتباه سیم ارت برای روشنایی نمی‌کشند.
۱۶. به اشتباه مقطع سیم نول و ارت را نصف فاز می‌گیرند.
۱۷. استفاده از لوله خرطومی نامرغوب و خودسوز و غیر استاندارد
۱۸. عدم اجرای همبندی اصلی سیستم ارت با اسکلت سازه ساختمان.
۱۹. کابل آسانسور به غلط چهار رشته (بدون هادی حفاظتی) مورد استفاده قرار گرفته
۲۰. برای موتورخانه آسانسور دتکتور در نظر گرفته نشده و بعدا به ناچار از زون غیرمرتبطی انشعاب گرفته می‌شود
۲۱. پریز پکیج در محل نامناسبی کار گذاشته شده (زیر پکیج نصب نشود که احتمال نشت آب و برقگرفتگی دارد)
۲۲. برای برق‌رسانی به چراغ‌های نقطه‌ای موسوم به هالوژنی از سیم یا لوله نامناسب استفاده شده (حداقل سیم یک و نیم میلی متر مربع باید باشد)
۲۳. آژیر اعلام حریق طبق مبحث سه باید حداقل یک عدد در هر طبقه نصب شده و باید حداقل دو مدار آژیر اجرا شود که در صورت قطع احتمالی یکی، دیگری باقی بماند.
برای هر طبقه حداقل یک شستی اعلام حریق باید نصب شود که نصب نمی‌شود.
۲۴. لوله‌های فضای آزاد (بام و حیاط) از نوع پی وی سی اجرا می‌شود که زیر نور خورشید خشک و شکننده می‌شود (لوله فولادی ارت شده جایگزین آن شود)
۲۵. در اتاق خواب سه در چهار حداقل چهار پریز نیاز است که به اشتباه، حداکثر یک یا دو پریز نصب می‌شود.
۲۶. بدون نقشه اجرایی کار انجام می‌شود.
۲۷. آدرس‌دهی کابل‌های آنتن مرکزی انجام نمی‌شود و از پریز‌های انتهایی آنتن بجای پریز میانی آنتن استفاده می‌شود. همچنین آدرس دهی مدار‌ها یا کلید‌های مینیاتوری تابلو برق‌ها انجام نشده.
۲۸. سیم فاز به روزنه سمت چپ پریز متصل شده (فاز باید به روزنه راست وصل شود)
۲۹. لوله مورب در دیوار مجازنیست
امیدوارم در همه استان‌ها با همت و تصویب اعضای هیات مدیره یک دوره آموزشی آشنایی با مبحث سیزده (حتی رایگان) برای برقکاران استان گذاشته شود.
۳۰. برای کولر آبی در بام کلید ایزولاتور سه پل یا چهار پل (چند قطبی) نصب نشده و نتیجتا حین سرویس خطر برق گرفتگی ایجاد می‌کند.
صفحه ۳۶ مبحث سیزده ذکر شده که “برای نصب تاسیسات برقی باید مجریان ذیصلاح با پروانه اشتغال به کار حرفه‌ای معتبر در تاسیسات برقی را به کار گرفت”.
متاسفانه مشاهده می‌کنیم، کافرما یا ناظر هماهنگ کننده، دیر با ناظر برق جهت بازدید هماهنگ می‌کند و وقتی ناظر برق مراجعه می‌کند با دنیایی از اشکالات و اشتباهات مواجه می‌شود که جای ترمیم و تعویض ندارد یا رفع آن بسیار پر هزینه است.
