آخرین اخبار

سختی شبکه (Difficulty) متغیری است که هدف آن ثابت نگه داشتن میانگین زمان ایجاد یک بلاک در شبکه است. در ارزهای دیجیتالی که قابلیت استخراج دارند و یا به اصطلاح سازوکار آن‌ها اثبات کار (PoW) است، وجود قابلیتی انعطاف‌پذیر در برابر افزایش و یا کاهش تعداد ماینرها ضروری است. در این مطلب به توضیح سختی شبکه و جزئیات آن می‌پردازیم.

پیش از اینکه وارد مبحث سختی شبکه و توضیح آن شویم، باید به صورت خلاصه‌وار به مفاهیم اولیه ارزهای دیجیتال قابل استخراج نگاهی می‌اندازیم.

یکی از قابلیت‌های ارزهای دیجیتال که آن‌ها را محبوب ساخته، استفاده از بلاک چین‌های عمومی است. این نوع بلاک چین‌ها شفاف هستند و هر کسی بدون نیاز به اجازه گرفتن از مرکز یا نهادی می‌تواند در این شبکه‌ها فعالیت کند و یا از آن‌ها خارج شود. برای مثال شما برای وارد شدن به شبکه بیت کوین، اتریوم و لایت کوین نیاز ندارید که از شخص یا گروهی اجازه بگیرید. تنها کاری که لازم است انجام دهید، دانلود کردن کل بلاک چین این شبکه‌ها و اجرای یک فول نود است.

فول‌ نود‌ها دستگاه‌هایی هستند که کل تاریخچه تراکنش‌های شبکه را در حافظه خود نگهداری می‌کنند و به طور مستقیم وظیفه اعتبارسنجی تراکنش‌ها را بر عهده دارند.
عملیات استخراج یا همان ماینینگ هم به صورت آزادانه توسط هر شخص یا گروهی در شبکه می‌تواند انجام شود. اساس کار ارزهای دیجیتالی که از سازوکار استخراج استفاده می‌کنند، حل کردن یک مسئله پیچیده به نام «هش» در هر بلاک است تا پاسخ آن را پیدا کنند و به این وسیله تراکنش‌هایی که در آن بلاک قرار گرفته‌ است، تایید شوند. ماینرها در فرایند پیدا کردن هش هر بلاک، این کار را با حدس و خطا انجام می‌دهند.

هش یا همان مسئله ریاضی پیچیده‌ای که جزء اساسی تمام ارزهای دیجیتال است، حاصل تابعی به نام تابع هش (Hash Function) است. این تابع یک‌طرفه در ارزهای دیجیتال، داده یا ورودی‌ها که همان تراکنش‌های افراد مختلف است را دریافت می‌کند و خروجی آن رشته عباراتی با طول و حجم ثابت است. یکی از جالب‌ترین ویژگی‌های توابع هش آن است که امکان رسیدن به داده اولیه از طریق داشتن خروجی را تقریبا غیرممکن می‌کند.

در دنیای بیت کوین، سختی شبکه به طور خودکار با هر ۲۰۱۶ بلاک در شبکه مشخص می‌شود. البته این مساله بستگی به تعداد افراد انجام دهنده عمل ماینینگ و همچنین قدرت هش ترکیبی آنها و زمان لازم برای پیدا کردن این ۲۰۱۶ بلاک ها دارد. قابل توجه است سختی ممکن است کم یا زیاد شود. با افزایش سختی، ماینرها نیازمند سخت افزار قویتری برای تطبیق با این تغییر هستند. به همین دلیل زمانی که سخت افزار اسیک ASIC توسط تولید کنندگان عرضه شد، از آنجایی که دارای قدرت بسیار بیشتری بود، استفاده از CPU و GPU و FPGA به طور کلی منسوخ شدند.

همچنین لازم به ذکر است که نقطه حداکثری برای سختی استخراج بیت کوین وجود ندارد و این احتمال وجود دارد که این سختی تا زمانی که همه بیتکوین ها استخراج شوند افزایش یابد. انتظار می رود این اتفاق در سال ۲۱۴۰ رخ دهد. علاوه بر این، عامل سختی ماینینگ می تواند تا پیش از بلاک های ۲۰۱۶ رشد و افزایش گسترده ای داشته باشد. افزایش ۱۵ درصدی سختی ماینینگ در جهان بیت کوین امری غیر معمول نیست، اما چنین اتفاقی برای آن دسته از ماینرها که قادر به بروز رسانی دستگاه ها و سخت افزار های خود نیستند امری ناراحت کننده است.

bitcoin-difficulty

با وجود اینکه سختی استخراج بیت کوین می تواند کاهش یابد، بعید است که این اتفاق بیش از دو بار در یک سال رخ دهد. در حقیقت هنگامی که به آخرین نمودار نگاه می کنید، متوجه می شوید که نمودار بیانگر روندی افزایشی در مساله سختی استخراج است و هر چه زمان پیش می رود سختی نیز افزایش می‌یابد. از ۱۱ جولای ۲۰۱۵ تا به حال تنها ۵ تنظیمات ایجاد شد که در آن سختی استخراج کاهش یافته است.

یکی از منابعی که سختی شبکه را به خوبی توضیح داده، سایت learnmeabitcoin است. نموداری را تصور کنید که اعداد ۱ تا ۱۰۰ بر روی آن قرار گرفته‌اند و قرار است دستگاهی در هر دقیقه عددی تصادفی در این بازه انتخاب کند. عدد ۵۰ را به عنوان هدفی در نظر می‌گیریم که اعداد تصادفی کمتر از آن مدنظر ماست. در اینصورت به طور میانگین باید ۲ دقیقه برای به دست آمدن هر عدد زیر ۵۰ صبر کنیم. در صورتی که هدف ما اعداد زیر ۲۰ باشد، این زمان به ۵ دقیقه افزایش می‌یابد.

هر کس که به دنبال سرمایه گذاری در جهان ماینینگ است (چه استخراج بیت کوین و یا هر ارز دیجیتال دیگر) سختی استخراج یک عامل حیاتی است که باید بدان توجه داشت.

هر چه بلاک های بیشتری در شبکه ایجاد شود درآمد حاصل از ماینینگ کمتر می شود; همیشه خوب است که نمودار ها را بررسی کرده و ببینیم که ماینینگ یک ارزدیجیتال خاص چه هنگام سود دهی ندارد.

منبع : بلاک مگ