چین به لطف هوش مصنوعی، آمریکا را در نبرد فناوری به حاشیه می راند

نبرد میان آمریکا و چین در زمینه‌ی هوش مصنوعی به شدت در جریان است، اما چگونه ایالات متحده بازنده‌‌ی احتمالی در این جنگ فناوری خواهد بود؟

درک استراتژی‌های سرمایه‌گذاری ملی در زمینه‌ی فناوری بسیار سخت است چه رسد به درک عملکرد نهادهای قانونی پیچیده‌ای مانند کنگره‌ی آمریکا آن هم در زمانی که یک جنگ پیش‌بینی شده، رقابت‌پذیری یک کشور را در زمینه‌ی اقتصادی و مالی تهدید می‌کند.

جنگی برای به دست آوردن سردمداری جهانی در زمینه‌ی هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی در جریان است و ایالات متحده این آمادگی را دارد تا شاید مهمترین جنگ در زمینه‌ی فناوری در تاریخ را واگذار کند.

آیا جنگ هوش مصنوعی به خوبی درک شده است؟ خیر، حداقل مسئولینی که استراتژی‌های ملی را بسط می‌دهند یا شهروندان ایالات متحده که همگی باید کمی در وب‌سایت willrobotstakemyjob.com (وب‌سایتی که به بررسی احتمال از دست دادن شغل‌ها به وسیله‌ی جایگزینی ربات‌ها به جای انسان می‌پردازد) وقت بگذرانند حتی به فهم آن نزدیک هم نشده‌اند. در انتخابات میان دوره‌ای ایالات متحده حتی یک نفر از نامزدهای انتخابات هم در خصوص هوش مصنوعی، جنگ در زمینه‌ی هوش مصنوعی یا این موضوع که چگونه آمریکا در این زمینه شکست خواهد خورد مگر اینکه هم‌اکنون یک چرخش استراتژیک عظیم رخ دهد صحبتی نکرد.

از آنجا که بیشتر سردمداران ایالات متحده از این نبرد غافل هستند، هیچ نقشه‌ای هم برای جلوگیری از این شکست تاریخی ندارند. اکنون می‌توانید پیامدهای انتخاب سیاست‌مدارانی را که هیچ تصوری از یک جنگ مرگبار در حال انجام ندارند را تصور کنید.

تهدید

هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی و یادگیری عمیق (اجازه دهید همه را به عنوان AI مخفف کلمه‌ی Artificial Intelligence به معنی هوش مصنوعی صدا کنیم) نسل جدید سلاح‌های دیجیتالی محسوب می‌شوند که در دهه‌های گذشته توسط وزارت دفاع ایالات متحده ابداع شده‌اند. کسی نمی‌تواند منکر اهمیت AI شود زیرا به راحتی می‌توان جایگاه آن را در جنگ‌های نظامی و اقتصادی جهانی بررسی کرد، در مقیاس امتیازی صفر تا ۱۰، هوش مصنوعی به راحتی میتواند نمره‌ی ۹ را کسب کند، اما تعداد زیادی از افرادی که در خصوص روند توسعه و پذیرش فن‌آوری تحقیق می‌کنند، خصوصا کسانی که شاخص‌های موفقیت ملی را دنبال می‌کنند به راحتی نمره ۱۰ را به AI می‌دهند.

در سوی دیگر چینی‌ها سرمایه گذاری بسیار عالی و تعهدی عمیق و عمومی نسبت به توسعه‌ی هوش مصنوعی دارند.ورالین جیمیسون ارتشبد نیروی هوایی آمریکا به وضوح بیان می‌کند که:

تخمین می‌زنیم که کل هزینه‌های سیستم‌های هوش مصنوعی در چین در سال ۲۰۱۷ در حدود ۱۲ میلیارد دلار بود و همچنین احتمال می‌دهیم که این بودجه تا سال ۲۰۲۰ به بالای ۷۰ میلیارد دلار خواهد رسید.

با استناد به گزارش کاخ سفید اوباما در سال ۲۰۱۶، چین مقاله‌های ژورنال بیشتری در خصوص AI نسبت به آمریکا منتشر می‌کند و اختراعات خود را در این زمینه حدوداً ۲۰۰ درصد افزایش داده است؛ برنامه‌های این کشور بر به دست گرفتن رهبری جهانی در زمینه‌ی AI تا سال ۲۰۲۳ متمرکز شده است.

تریستن گرین مقاله‌ی جالبی درخصوص نتیجه‌ی تعهد ایالات متحده به AI در نشریه‌ی TNW نوشته‌ است:

متأسفانه به رغم تلاش‌های کنگره برای آغاز گفتگو در سطح ملی در ایالات متحده، به نظر نمی‌رسد رئیس کنونی کاخ سفید علاقه‌ای به استفاده از یک استراتژی منسجم برای تقابل با چین ندارد.

از سوی دیگر چین بودجه‌ای چند میلیارد دلاری جهت زیرساخت‌های لازم برای انتقال کسب‌وکارهای مبتنی بر AI به پارک‌های ویژه‌ی صنعتی اختصاص داده است. برخی از شرکت‌های ویژه نیز شامل این برنامه می‌شوند، شرکت‌هایی که همکاری متقابلی با آمریکا و چین دارند مانند گوگل و آمازون که هرکدام روی مشکلات متفاوتی در زمینه‌ی هوش مصنوعی کار می‌کنند که این امر باعث می‌شود تا سیستم آموزشی تعدیل شده و کشور کارگران بیشتری را طبق سیستم آموزشی STEM ( مخفف Science و Technologyو Engineering و Mathematics به معنی علوم تجربی، فناوری، مهندسی و ریاضیات) تربیت کند.

اما نکته‌ی مهم‌تر آن است که این کشور کسب‌وکار‌ها و شهروندان را مجبور خواهد کرد که اطلاعات و داده‌های خود را با دولت به اشتراک بگذارند، چیزی که ارزشی بسیار بیشتر از پول در دنیای AI خواهد داشت. در همین زمان در آمریکا سیاست‌های ترامپ نشان از علاقه‌ی اندک وی نسبت به بحث هوش مصنوعی کشورش دارد، اما با این حال ممکن است که به زودی در این زمینه مجبور به گفت‌و‌گو با همتایان چینی خود شود.

به گزارش Iris Deng:

چین رتبه‌ی اول در تعداد و مقالات پژوهشی معتبر و بیشترین ثبت اختراع در زمینه‌ی AI را در اختیار دارد و به آرامی در حال کنار زدن آمریکا، ژاپن و سایر کشور‌ها است و نه تنها از جاه‌طلبی‌های خود در زمینه‌ی یادگیری ماشینی شرمسار نیست بلکه با همراهی مجلس ملی نقشه راهی را در جولای ۲۰۱۷ ( تیر و مرداد ۱۳۹۶) با هدف ایجاد یک صنعت داخلی به ارزش یک تریلیون یوان و تبدیل شدن به یک نیروگاه جهانی AI تا سال ۲۰۳۰ منتشر کرده است.

ایالات متحده بدون توجه بیشتر از طرف کنگره و رئیس جمهور به این موضوع در معرض خطر جدی واگذاری مزایای اقتصادی و نظامی هوش مصنوعی به چین است. این نتیجه‌گیری دلخراشی از گزارش کمیته‌ی نظارتی و اصلاحات فناوری اطلاعات کاخ سفید است.

همچنین جری بولز بنیان‌گذار Social Media Today می‌گوید:

آمریکا در گذشته به صورت سنتی به لطف بخشی از تعهد دولت به سرمایه‌گذاری سنگین در تحقیقات، توسعه و برنامه‌ریزی در حوزه‌ی AI، دنیا را در زمینه‌ی هوش مصنوعی و فناوری‌های وابسته به آن رهبری می‌کرد که این کار به نوبه‌ی خود به رشد و توسعه‌ی هوش مصنوعی کمک کرد.

در سال ۲۰۱۵ ایالات متحده با صرف ۴۹۷ میلیارد دلار رتبه‌ی اول جهان را در کل هزینه‌های تحقیق و توسعه داخلی در اختیار داشت اما از آن زمان نه کنگره و نه دولت ترامپ توجه زیادی به AI نکرده‌اند و سرمایه‌گذاری دولت در زمینه‌ی تحقیق و توسعه اساسا ثابت بوده است. در همین زمان چین AI را به عنوان بخشی کلیدی از برنامه‌های رسمی اقتصادی خود برای آینده قراد داده است.

پاسخ

کمیته‌ی فرعی نمایندگان در مجمع فناوری اطلاعات ایالات متحده، این موضوع را در نظارت و اصلاحات دولتی خلاصه می‌کند اما نه به صورت قطعی:

در حال حاضر آمریکا نیاز مبرمی به پیشتازی آگاهانه، مستقیم و سرزنده در حکومت ترامپ دارد. گزارش‌های منتشر شده از سیاست‌های اوباما در سال ۲۰۱۶ توسط شورای ملی علمی و فناوری و اقدامات اخیر دولت ترامپ نشان می‌دهد که هر دو دولت در مسیر صحیحی گام برداشته‌اند. با این حال، با توجه به اقدامات انجام شده توسط کشورهای دیگر -به ویژه چین- کنگره و دولت نیاز دارند که زمان، توجه و میزان منابع اختصاص داده شده توسط دولت فدرال به تحقیق و توسعه‌ی AI افزایش پیدا کند و به همان میزان آژانس‌ها برای تقویت ظرفیت و زیرساخت‌های خود برای انطباق با فناوری‌های پیشرفته تشویق شوند.

دولت نقش مهمی در حفظ جایگاه برتر آمریکا در حوزه‌ی AI بازی می‌کند. انجام صحیح این عمل نیازمند حفظ تعادل بین نیرو‌های آمریکایی مبتکر است؛ افرادی که با دانش و روحیه‌ی کارآفرینی باعث حرکت و توسعه‌ی این فناوری می‌شوند و ایجاد قوانینی که در چارچوب حمایت از مصرف‌کنندگان وضع شده‌اند. برای اطمینان از برقراری این تعادل، حیاتی است که کنگره و شعبه‌ی اجرایی به آموزش خود در زمینه‌ی AI ادامه داده، بودجه‌ی تحقیق و توسعه را افزایش دهند، کمک به تنظیم فاکتورهای مورد بحث جهت طرح عمومی آن و در جای مناسب، توضیح نقش AI در آینده‌ی مردم آمریکا، سایر اقدامات لازم در این خصوص هستند.

به وضوح برای یک واکنش هماهنگ و تأمین مالی شده دیر شده است، در اینجا چند مرحله مشخص وجود دارد:

• همه‌ی پنجاه ایالت‌آمریکا به اضافه‌ی پورتوریکو نیازمند برنامه‌ریزی منحصربه‌فرد برای سرمایه‌گذاری در زمینه‌ی هوش مصنوعی هستند، در شرایط ایده‌‌آل آنها باید کمیسیون‌ و افسران فناوری AI تعیین کنند، ایالت‌ها باید هرچه بیشتر در زمینه‌ی تحقیق و توسعه‌ی AI سرمایه‌گذاری کنند و با همکاری دولت فدرال با AI هم مانند تمام مشکلات دیگر نظیر زیرساخت‌ها، مراقبت‌های بهداشتی و آموزش و پرورش و غیره مواجه شوند.
• دانشگاه‌های خصوصی و دولتی باید از سوی دولت‌های فدرال و ایالتی برای توسعه‌ی برنامه‌های آموزشی در زمینه‌ی AI و انجام تحقیقات پایه و کاربردی در این حوزه سرمایه‌گذاری شوند و کمک‌های مالی به دانشگاه‌ها باید بلافاصله آغاز شود.
• افزایش مشوق‌های مالیاتی و اعتبارات تحقیق و توسعه برای شرکت‌هایی که به طور خاص در AI سرمایه گذاری می‌کنند.
• برنامه‌های آموزشی ابتدایی و متوسطه باید با محتوای STEM به صورت کامل‌تر و عمیق‌تر منطبق شوند. سال‌های طولانی‌تر مدرسه باید بلافاصله شروع شود. کمک‌های مالی در زمینه‌ی علوم، ریاضیات و آموزش علوم رایانه باید به طور مساوی به مدارس دولتی، خصوصی و مدارس استعداد برتر اعطا شود.
• واکنش ایالات متحده به چین (و دیگر کشورهایی که سرمایه گذاری هنگفتی در AI می‌کنند) قطعا باید تهاجمی و فوری باشد و از طرف مشاور علمی تازه منصوب شده‌ی کاخ سفید و دفتر سیاست علمی و فناوری مدیریت شود و به مراتب فراتر از کاهش مجدد تعداد کارکنان جدید، بازگرداندن برنامه‌های علمی که اخیرا توسط دولت ترامپ حذف شده‌اند و ایجاد برنامه‌های جدید عمده در AI، یادگیری ماشین و یادگیری عمیق باشد.
• یک شخصیت حقیقی ملی باید به عنوان نماد AI و با تأمین بودجه و برنامه‌ریزی وسیع منصوب شود این فرد بخصوص باید یک مقام کابینه‌ای مانند مدیر اطلاعات ملی داشته باشد، مدیر اطلاعات هوش مصنوعی باید روی برنامه تحقیق و توسعه‌ی ملی نظارت کند و به عنوان مشاور اصلی رئیس جمهور ایالات متحده در تمام ابعاد AI و فناوری سیستم‌های یادگیری خدمت کند.
• سیاست‌های مهاجرتی در خصوص ویزای H-1B(یک ویزای غیرمهاجرتی جهت کاری که برای شهروندان خارجی واجد شرایط امکان کار موقت در آمریکا را فراهم می کند) باید برای متخصصان حوزه‌ی فناوری تا حد امکان گسترده و ساده شود. رانی مولا نویسنده‌ی خبرگزاری Recode می‌نویسد: «کلاینر پرکنز کوفیلد و بایرز با همکاری مری میکر سال گذشته در گزارش‌های اینترنتی سالانه خود به Code Conference اعلام کردند که مهاجران و فرزندانشان به تأسیس شصت درصد از با ارزش‌ترین شرکت‌های فناوری در ایالات متحده کمک کرده‌اند، در حال حاضر آن شرکت‌ها که شامل آلفابت ( شرکت مادر گوگل)، آمازون، اپل و فیسبوک می‌شوند در بازار ارزشی در حدود ۳.۸ تریلیون دلار دارند.»

این مراحل نشان دهنده‌ی شروع خوبی هستند که می‌تواند جریان نبرد هوش مصنوعی را به جنگی که ایالات متحده به سادگی نمی‌تواند از دست بدهد تبدیل کند.

این مقاله به کوشش پروفسور توماس جی لبرک استاد فناوری‌های کسب‌وکار در دانشگاه Villanova که در آن به آموزش فناوری استراتژیک، نوآوری و کارآفرینی مشغول است نوشته شده است.