آخرین اخبار

یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی هر مجموعه صنعتی، انتخاب بهینه کنترلر مناسب جهت کنترل صحیح دستگاه‌های صنعتی می‌باشد؛ بنابراین داشتن اطلاعات کافی در مورد انتخاب کنترلر و یا همان plc مناسب به شما کمک زیادی در ارتقاء بهره وری خواهد کرد.

انتخاب موثرترین کنترلر برای کاربرد مورد نظر شما به تعدادی از عوامل بستگی دارد. کاربرگ زیر به عنوان یک چک لیست عمل می‌کند که چیز‌هایی که هنگام تعیین الزامات یک کنترلر قابل برنامه ریزی باید در نظر گرفته شود را در یک جا جمع آوری می‌کند. این لیست مهم‌ترین حوزه‌هایی که هنگام انتخاب یک سیستم باید در نظر گرفته شود را مشخص می‌کند، و همچنین به عنوان فضایی برای ثبت نیاز‌های سیستمی شما عمل می‌کند.

چگونه یک PLC انتخاب کنیم؟

مرحله ۱ انتخاب PLC:

معین کنید که آیا سیستم شما جدید است یا موجود: آیا سیستم شما از صفر نصب خواهد شد یا برخی اجزای آن به صورت از قبل نصب شده هستند؟ بقیه سیستم شما باید با اجزای جدید سازگار باشد.
چرا این مساله مهم است: برخی از محصولات کنترلر ممکن است با برخی دیگر سازگار نباشند. مطمئن شدن از این موضوع که محصولات موجود شما با محصولات جدیدی که درباره آن‌ها تحقیق می‌کنید سازگار هستند، باعث صرفه جویی در زمان و پول شما خواهد شد.

مرحله ۲ انتخاب PLC:

مسایل محیطی را که کاربرد شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد در نظر بگیرید (دما، گرد و غبار، ارتعاش، و غیره).
چرا این مساله مهم است: برخی محیط‌ها ممکن است بر عملکرد کنترلر تاثیر بگذارند. برای مثال، کنترلر‌های رایج دارای دمای عملیاتی ۰ – ۵۵ درجه سانتیگراد (۳۲ – ۱۳۰ درجه فارنهایت) هستند. اگر کاربرد شما شامل شرایط محیطی شدید باشد، یا الزامات ویژه‌ای وجود دارد که باید در کارخانه شما برآورده شود، باید یا در مورد محصولاتی تحقیق کنید که با آن مشخصات مطابقت داشته باشند یا تاسیسات را برای برآورده کردن الزامات طراحی کنید.

مرحله ۳ انتخاب PLC:

معین کنید که سیستم شما چند دستگاه مجزا خواهد داشت. چه نوع دستگاه‌هایی (AC، DC و غیره) مورد نیاز خواهد بود؟
چرا این مساله مهم است: تعداد و نوع دستگاه‌هایی که سیستم شما شامل می‌شود مستقیما با تعداد ورودی/خروجی‌هایی که برای سیستم شما لازم خواهد بود مرتبط است. شما باید یک کنترلر را انتخاب کنید که تعداد ورودی/خروجی لازم شما را پشتیبانی کند و ماژول‌هایی داشته باشد که از انواع سیگنال‌های شما پشتیبانی کنند.

مرحله ۴ انتخاب PLC:

معین کنید که سیستم شما چند دستگاه آنالوگ خواهد داشت. چه نوع‌هایی (ولتاژ، جریان، دما و غیره) مورد نیاز خواهند بود؟
چرا این مساله مهم است: تعداد و نوع دستگاه‌هایی که سیستم شما شامل می‌شود مستقیما با تعداد ورودی/خروجی‌هایی که برای سیستم شما لازم خواهد بود مرتبط است. شما باید یک کنترلر را انتخاب کنید که تعداد ورودی/خروجی لازم شما را پشتیبانی کند و ماژول‌هایی داشته باشد که از انواع سیگنال‌های شما پشتیبانی کنند.

مرحله ۵ انتخاب PLC:

معین کنید که آیا سیستم شما به ویژگی خاصی نیاز خواهد داشت: آیا کاربرد شما نیازمند شمارش یا موقعیت یابی سرعت بالا خواهد بود؟ یک ساعت با زمان دقیق و یا هر ویژگی خاص دیگر چطور؟

چرا این مساله مهم است: ویژگی‌های خاص لزوما در یک CPU کنترلر یا در ماژول‌های استاندارد ورودی/خروجی در دسترس نیستند. درک عملکرد‌های ویژه‌ای که سیستم شما ممکن است انجام دهد به شما کمک می‌کند مشخص کنید که آیا به خرید ماژول‌های اختصاصی اضافی نیاز دارید یا نه.

مرحله ۶ انتخاب PLC:

نوع CPU مورد نیاز را مشخص کنید: سیستم شما چقدر حافظه نیاز خواهد داشت؟ سیستم شما چند دستگاه خواهد داشت؟ (این پرسش حافظه داده را تعیین می‌کند.) برنامه شما چقدر بزرگ است و شامل چه نوع دستورالعمل‌هایی است؟ (این پرسش حافظه برنامه را تعیین می‌کند.) زمان اسکن چقدر باید سریع باشد؟

چرا این مساله مهم است: حافظه داده به مقدار حافظه مورد نیاز برای دستکاری و ذخیره سازی پویای اطلاعات در سیستم اشاره دارد. برای مثال، دستورالعمل‌های شمارنده و تایمر به طور معمول از حافظه داده برای ذخیره مقادیر تعیین شده، مقادیر جریان و دیگر پرچم‌های داخلی استفاده می‌کنند. اگر کاربرد شما نیازمند حفظ داده‌های بلند مدت باشد، مانند مقادیر اندازه گیری شده ابزار در طول یک دوره زمانی طولانی، اندازه جدول‌های داده مورد نیاز می‌تواند مدل CPU انتخابی را تعیین کند.

حافظه برنامه میزان حافظه مورد نیاز برای ذخیره توالی دستورالعمل‌های برنامه است که برای اجرای برنامه انتخاب شده اند. هر نوع دستورالعمل نیازمند مقدار مشخصی از حافظه برنامه است که معمولا در کتابچه برنامه نویسی مربوطه تعریف می‌شود. برنامه‌هایی که اساسا به طور طبیعی متوالی هستند، می‌توانند از حساب سرانگشتی دستگاه‌های ورودی/خروجی برای تخمین حافظه برنامه استفاده کنند (پنج کلمه از حافظه برای هر دستگاه ورودی/خروجی)؛ قضاوت برای برنامه‌های پیچیده دشوارتر خواهد بود.

اگر زمان اسکن در کاربرد شما مهم است، سرعت پردازنده CPU و همچنین سرعت اجرای دستورالعمل را در نظر بگیرید. بعضی از CPU‌ها در منطق بولی سریع‌تر هستند، اما در دستورالعمل‌های مربوط به جابجایی داده کند عمل می‌کنند.

اگر قابلیت‌های خاص مثل PID (تناسبی مشتقی انتگرالی) مورد نیاز است، CPU‌ای که انتخاب می‌کنید می‌تواند اجرای این قابلیت‌ها را آسان‌تر کند. برای حافظه برنامه مورد نیاز، این قاعده سرانگشتی را دنبال کنید: ۵ کلمه حافظه برنامه برای هر دستگاه جداگانه و ۲۵ کلمه برای هر دستگاه آنالوگ.

مرحله ۷ انتخاب PLC:

معین کنید که ورودی/خروجی شما کجا قرار خواهد گرفت: آیا سیستم شما تنها به ورودی/خروجی محلی نیاز دارد، یا ورودی/خروجی محلی و از راه دور هر دو مورد نیاز هستند؟

چرا این مساله مهم است: اگر زیر سیستم‌ها در فواصل طولانی از CPU مورد نیاز باشند، شما به یک کنترلر نیاز دارید که از ورودی/خروجی از راه دور پشتیبانی کند. همچنین باید مشخص کنید که آیا فواصل و سرعت‌های پشتیبانی شده برای کاربرد شما مناسب خواهند بود یا نه.

سخت افزار ورودی/خروجی سریال و مبتنی بر اترنت دو گزینه معمول برای اکثر سیستم‌ها هستند. این ورودی/خروجی ممکن است به عنوان ورودی/خروجی توزیعی نامیده شود، و ممکن است به یک پروتکل خاص مانند Mod bus نیاز داشته باشد.

مرحله ۸ انتخاب PLC:

نیازمندی‌های ارتباطات خود را معین کنید: آیا سیستم شما با شبکه ها، سیستم‌ها یا دستگاه‌های میدانی دیگر ارتباط خواهد داشت؟
چرا این مساله مهم است: درگاه‌های ارتباطی (غیر از درگاه برنامه نویسی) همیشه به همراه یک کنترلر موجود نیستند. دانستن نیاز‌های ارتباطی سیستم شما به شما کمک می‌کند یک CPU که نیازمندی‌های ارتباطاتی شما و یا ماژول‌های ارتباطی اضافی را پشتیبانی می‌کند، انتخاب کنید.

مرحله ۹ انتخاب PLC:

نیازمندی‌های برنامه نویسی خود را معین کنید: آیا کاربرد شما تنها به دستورالعمل‌های برنامه نویسی سنتی نیاز دارد یا دستورالعمل خاصی لازم است؟
چرا این مساله مهم است: برخی کنترلر‌ها ممکن است از همه نوع دستورالعمل پشتیبانی نکنند.

شما باید یک مدل انتخاب کنید که تمام دستورالعمل‌هایی را که ممکن است برای یک کاربرد خاص نیاز داشته باشید پشتیبانی کند. به عنوان مثال، برای انجام کنترل فرآیند حلقه بسته استفاده از قابلیت‌های PID داخلی بسیار آسان‌تر از استفاده از کد شخصی است. دستورالعمل‌های معمول مانند تایمرها، شمارنده‌ها و … در بیشتر کنترلر‌ها در دسترس هستند.

منبع: همیار