آخرین اخبار

فریت یک نوع ماده است که نفوذپذیری مغناطیسیش یک عدد مختلط و وابسته به فرکانسه …، خلاصه اش اینه که در فرکانس‌های کم مثلا چند صد کیلوهرتز، شبیه یک سلف عمل میکنه، ولی در فرکانس‌های بالا (مثلا چند ده مگاهرتر بسته به جنس ماده) بیشتر خاصیت مقاومتی نشون میده. یعنی فرکانس‌های بالا رو به شکل حرارت در خودش اتلاف میکنه. پس این ماده فرکانس‌های بالا رو حذف میکنه و بنابراین میتونه به عنوان فیلتر استفاده بشه.

اما منظور از بید (Bead) چیه؟ بید یعنی دانه تسبیح، یعنی این ماده رو طوری میسازند که مثل دانه تسبیح، سیم از داخلش رد میشه. پس شیوه استفادش از اسمش معلومه. یعنی سیم باید از داخلش رد بشه؛ و منظور از فریت (Ferrite) آهنربا که جزء اصلی تشکیل دهنده آن‌ها آهن (III) اکسید است و پارامتر‌های مغناطیسی مطلوبی نظیر ضریب نفوذ پذیری مغناطیسی، اندوکسیون اشباع و مقاومت ویژه الکتریکی بالا (درحدود ۱۰۱۲ Ωcm) از جمله اصلی‌ترین خصیصه‌های آن‌ها به شمار می‌رود.

اما کاربردش چیه؟ برای مثال فرض کنید یک کارت ابزار دقیق ساخته اید که قراره ولتاژ DC رو بهش وصل کنید. اگر سیم‌های تغذیه DC رو از توی فریت بید عبور بدید، نویزی منبع تغذیه رو کاهش میده، البته عملکرد فریت بید دو طرفه هست. یعنی نه اجازه میده نویز از بیرون وارد مدار بشه و نه از مدار به بیرون درز کنه

کاربرد‌های آشنا هم داره. اون زایده‌هایی که بعضاً در سر کابل‌های ارتباطی دیده میشه (مثل کابل ارتباط دوربین یا موس به PC) اون‌ها هم فریت بید هستند.

مدار معادلش هم عملاً یک مقاومت سری شده با یک سلف هست که با افزایش فرکانس، مقدار مقاومت افزایش و مقدار سلف کاهش پیدا میکنه.

اما فریت بید دقیقاً از چه فرکانسی به بالا رو حذف میکنه؟ جواب اینه که ماده فریت بستگی دارد. مواد مختلفی در ساخت فریت استفاده میشه که عبارتند از: ۷۳ و ۳۱ و ۴۳ و ۴۶ و … که از لحاظ فرکانس و عملکرد با هم تفاوت دارند. ولی معمولاً در حد مگاهرتز هستند.