سیم کشی اعلام حریق چگونه انجام می‌شود؟
اهمیت وجود سیستم‌های اعلام حریق
شکی نیست که در تمام ساختمان‌های مدرن نیاز به تشخیص و اعلام موارد مرتبط با حریق یک نیاز حیاتی و اولیه است. در بیشتر اماکن یکی از اولین سیستم‌هایی که راه اندازی می‌شود سیستم اعلام حریق خودکار است. این سیستم‌ها امروزه پیشرفت‌های چشمگیری داشته اند و بسیاری از آن‌ها حریق را حتی پیش از شکل گیری کامل تشخیص می‌دهند و اعلام می‌کنند.
باتوجه به اهمیت بسیار بالای این سیستم ها، خوب است که بدانیم این سیستم‌ها چطور کار می‌کنند، چطور نصب می‌شوند و چطور نگه داری می‌شوند. حتی اگر برای بررسی میدانی این سیستم‌ها برنامه‌ای ندارید، خوب است که بدانید این سیستم‌ها از نظر تئوری چطور کار می‌کنند و چطور باید آن‌ها را راه اندازی کرد. به یاد داشته باشید همیشه دانستن درباره سیستم‌های پیشگیری از حوادث یک قدم رو به جلو به شمار می‌رود.
در بیشتر اماکن یکی از اولین سیستم‌هایی که راه اندازی می‌شود سیستم اعلام حریق خودکار است
قبل از هرچیز یک بار دیگر روی این نکته تاکید می‌کنم که کار با سیستم‌های برقی یک کار کاملا تخصصی است؛ اگر تخصص و مهارت ندارید به هیچ وجه شروع به کار نکنید. از یک متخصص مجرب بخواهید این کار را برای شما انجام دهد. این مسئله درباره سیستم‌های اعلام حریق اهمیت به مراتب بیشتری هم دارد چراکه انجام سیم کشی این سیستم‌ها یک کار کاملا تخصصی، حساس و مهم است. کوچکترین اشتباهی ممکن است دردسر‌های زیادی برای شما ایجاد کند.
لوله گذاری و سیم کشی اعلام حریق
می‌توان سیم‌های مدار اعلام حریق را به دو گروه تقسیم کرد و با توجه به خصوصیات هر گروه کابل مناسب با آن را به کار برد:
کابل‌هایی که بعد از آشکار شدن حریق استفاده نمی‌شوند مانند کابل‌های دتکتور‌ها و شستی ها.
کابل‌هایی که بعد از کشف حریق استفاده می‌شوند مانند کابل‌های منبع تغذیه و آژیر‌ها و چراغ‌ها
می‌توان برای هر دو گروه کابل ۱٫۵ میلی متر مربع با روپوش و عایق پروتودور استفاده کرد، ولی در مکان‌هایی که امکان ضربه یا ساییدگی و جویده شدن توسط حیوانات وجود دارد باید کابل‌ها را حفاظت مکانیکی کرد. کابل‌های سیستم اعلام حریق باید جدا از سایر کابل‌ها سیم کشی شوند.
کابل‌های سیستم اعلام حریق باید جدا از سایر کابل‌ها سیم کشی شوند.
نحوه سیم کشی اعلام حریق
حالا می‌توانیم مرحله به مرحله کار را پیش ببریم:
۱. ابتدا قبل از شروع سیم کشی اعلام حریق، موقعیت کلیه قسمت‌ها را با نقشه چک کنید.
۲. کابل کشی را مطابق با نقشه انجام دهید. این مسئله از آن جهت بسیار مهم است که تمام کار‌های تاسیسات در سال‌های آینده براساس همین نقشه انجام خواهد شد. همه متخصصان به همین نقشه مراجعه می‌کنند و اگر کار شما براساس نقشه نباشد دردسر‌های زیادی ایجاد خواهد شد.
۳. بعد از کابل کشی، دتکتور‌های حرارتی و دود، شستی‌ها را نصب کنید.
۴. تابلوی کنترل مرکزی را در محلی تعیین شده در نقشه را نصب کنید.
۵. سیم زمین را به بدنه فلزی پنل وصل کنید. طبق دستورالعمل‌های آزمایش ارائه شده در کاتالوگ دستگاه مرکز کنترل را آزمایش کنید.
۶. سیم‌های ورودی را قبل از آزمایش کامل دستگاه به ترمینال‌های آن وصل نکنید. سایر تجهیزات را به تابلوی کنترل مرکزی وصل و کلیه دتکتور‌ها را تا اتمام کار‌های ساختمانی (که با گرد و غبار احتمالی همراه است) از پایه‌های آن خارج کنید.
۷. هنگامی که کلیه کار‌های ساختمانی تمام شد و گرد و غباری وجود نداشت، مطمئن شوید که برق ۲۲۰ ولت دستگاه قطع شده و اتصال باطری‌ها جدا شده است. سپس کامل بودن مدار سیم کشی را به وسیله یک اهم متر چک کنید. دقت کنید در این مرحله سیستم را به وسیله مگا اهم سنج آزمایش نکنید.
کامل بودن مدار سیم کشی را به وسیله یک اهم متر چک کنید
۸. برای جلوگیری از وارد شدن صدمه به دستگاه در هنگام اتصال سیم ها، باطری‌ها را از داخل دستگاه بردارید. بعد از آزمایش کردن سیم بندی دستگاه، مقاومت‌های انتهای خط را از ترمینال دستگاه باز کنید و آن‌ها را به ترمینال‌های آخرین آشکارساز و آخرین آژیر هر مدار وصل کنید.
۹. زمانی که مطمئن شدید کلیه اتصالات محکم و عایق روی سیم‌ها سالم اند، باتری‌ها را در داخل دستگاه جایگزین و سیم آن را وصل کرده و سپس برق دستگاه را نیز متصل کنید. حال می‌توانید دستگاه را به طور کامل و عملی تست نمایید.
۱۰. این آزمایش‌ها باید با باطری‌های مرغوب و پر اجرا شوند. باطری‌های نامرغوب حتی اگر شارژ باشند هم ممکن است نتیجه مناسبی نداشته باشند.
مرحله تست را باید با کمک باطری‌های پر انجام داد
نگه داری از سیستم اعلام حریق
همانطور که در ابتدای مطلب گفته شد این سیستم‌ها به دلیل نقش حیاتی در ساختمان، نیاز به بازدید مداوم و سرویس همیشگی دارند. به یاد داشته باشید که سیستم اعلام حریق به بازدید و سرویس روزانه هم نیاز دارد. حتما در طول روز حداقل یک بار مطمئن شوید مدارد سیستم متصل است. از روی پنل می‌توانید بفهمید که آیا مدار به درستی کار می‌کند یا خیر. اگر به چیزی شک کردید حتما از یک سرویس کار بخواهید نگاهی به سیستم شما بیندازد.
همینطور هر یک یا دو هفته به صورت دستی برای چند ثانیه آژیر را به صدا درآورید تا مطمئن شوید کار می‌کند. توصیه می‌شود هر دو هفته یک بار سیستم اعلام را فعال کنید. هر چند ماه یک بار باطری‌ها را چک کنید و مطمئن شوید همه چیز درست است. در آغاز فصل سرد یا گرم مطئن شوید سرما یا گرما به سیستم شما آسیبی وارد نمی‌کند.
تمیز کردن دتکتور‌های دود را فراموش نکنید. معمولا نیاز دارید سالی یک بار این کار را انجام دهید. تمیزکاری این بخش یک کار کاملا تخصصی است و نیاز به ابزار مخصوص دارد. اگر این ابزار را در اختیار ندارید از یک سرویس کار کمک بگیرید.
توصیه می‌شود هر دو هفته یک بار سیستم اعلام را فعال کنید و هر چند ماه یک بار باطری‌ها را چک کنید
جمع بندی
سیستم‌های اعلام حریق نیاز به نگهداری دارند و در نهایت هر پنج سال یک بار باید باتری خشک سیستم اعلام حریق را تعویض کنید. این مسئله ارتباطی به تعداد دفعات کار کرد سیستم در طول این مدت ندارد.
