سامانه اعلام حریق
سامانه اعلان حریق، به مجموعه‌ای از قطعات الکترونیکی گفته می‌شود که وظیفه آشکارسازی حریق در اماکن مختلف را بر عهده دارد.[۱]
سامانه اعلان حریق، به مجموعه‌ای از قطعات الکترونیکی گفته می‌شود که وظیفه آشکارسازی حریق در اماکن مختلف را بر عهده دارد.[۱]
محتویات
- ۱انواع سامانه‌های اعلان حریق
- ۲استانداردهای سیستم‌های اعلان حریق
- ۳اجزای تشکیل دهنده سیستم‌های اعلان آتش‌سوزی
- ۴سامانه اعلان حریق متعارف
- ۵سامانه اعلان حریق آدرس پذیر
- ۶پانویس
- ۷پیوند به بیرون
انواع سامانه‌های اعلان حریق
شرکت صماکو بزرگترین و قدیمی ترین شرکت در زمینه سیستم های اطفائ حریق و اعلام حریق که توضیحات آن بدین شرح می باشد : سامانه‌های اعلان حریق به سه گروه آدرس پذیر، متعارف و بدون سیم (وایرلس) تقسیم می‌شوند که هر یک از این سامانه‌ها خود به دو گروه خودکار و دستی تقسیم می‌شوند.[۲] در سیستم‌های دستی، شستی اعلام حریق، تنها منبع تشخیص حریق است. در واقع کار تشخیص حریق در این‌گونه سیستم‌ها فقط به انسان سپرده شده‌است و در مکان‌هایی که انسان حضور ندارد، کاربردی ندارند. بر خلاف این‌گونه سیستم‌ها، سیستم‌های اعلان حریق خودکار، وابستگی کمتری به تشخیص انسان دارند. سیستم‌های خودکار، به دو گروه آدرس‌پذیر، و غیر آدرس‌پذیر تفکیک می‌شوند. در سیستم آدرس‌پذیر، علاوه بر اعلان حریق، محل دقیق وقوع آن نیز مشخص می‌شود.[۱] در سیستم‌های متعارف چندین حسگر که یک منطقه از ساختمان را بوشش می دهند در قالب یک مدار به هم پیوسته و به تابلو کنترل مرکزی وصل می‌شوند پس هر مدار نماینده ی یک منطقه است .
استانداردهای سیستم‌های اعلان حریق
از جمله استانداردهای سیستم‌های اعلان حریق می‌توان به UL، LPCB، EVPU، EN-54، NFPA72، BS5839 نام برد.[۳]
اجزای تشکیل دهنده سیستم‌های اعلان آتش‌سوزی
سامانه‌های اعلان آتش خودکار قدیمی، معمولاً از یک حسگر یا آشکارساز که خود متصل به خروجی صوتی بود، تشکیل شده بودند؛ ولی این سیستم‌ها در سال‌های اخیر، دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. سامانه‌های جدیدتر معمولاً از تعدادی شستی اعلان حریق و تعدادی حسگر یا آشکارساز (Detector)، یک سامانه پردازش مرکزی و چند خروجی تشکیل می‌شوند.
منبع : ویکیپدیا
