رله دیفرانسیل چیست؟
عملکرد رله دیفرانسیل
رله دیفرانسیل یا حفاظت اصلی ترانسفورماتور، مقایسه جریانهای طرفین آن به عهده داشته و عملکرد آن ناشی از عوامل زیر میباشد:
الف) اتصالی در داخل ترانسفورماتور (نظیر اتصال فاز به بدنه، فاز به فاز، اتصال حلقه و یا اتصال بین سیم پیچهای اولیه و ثانویه).
ب) اتصالیهای خارج از ترانسفورماتور بر اثر عوامل خارجی در محدوده حفاظت رله یعنی بین C.Tهای طرفین.
ج) حالتهای کاذب ناشی از اشکال در C.T یا مدارات مربوطه.
علت استفاده از رله دیفرانسیل در حفاظت ترانسفورماتور
۱ ـ. رله دیفرانسیل دارای ویژگی قطع سریع، دقت بالا و قدرت تشخیص و تفکیک عیوب واقع شده در محدوده بین C.Tهای دو طرف ترانسفورماتور قدرت میباشد.
۲ ـ. رلههای دیفرانسیل در جریانهای هجومی ترانسفورماتور، عمل نمینماید.
۳ ـ. برای تشخیص فالتهای واقع شده در محدوده C.Tهای دو طرف ترانسفورماتور قدرت، بهترین حفاظت، رله دیفرانسیل میباشد.
محدوده عملکرد رله دیفرانسیل
حد فاصل C.Tهای دو طرف ترانسفورماتور قدرت.
نحوه عملکرد رله دیفرانسیل
رله دیفرانسیل که مهمترین حفاظت ترانسفورماتور قدرت میباشد زمانی عمل میکند که اتصالی به صورت ارت فالت یا حلقه یا دو فاز و یا به هر نحو دیگر در داخل ترانسفورماتور و یا خارج آن در محدوده C.Tهای طرف فشار قوی و فشار ضعیف صورت گیرد و اگر درست محاسبه و تنظیم شده باشد نبایستی عملکرد کاذب داشته باشد و نحوه عملکرد آن به صورت تفاضلی است، بدین معنی که پس از برابرسازی و هم فاز سازی جریان دو طرف فشار ضعیف و فشار قوی آنها که اختلاف ناچیزی دارد، از قسمت عمل کننده رله عبور میکند که برای موقع فالت خارج از محدوده دیفرانسیل، رله فوق به عمل درنمیآید.
ترانسفورماتور تطبیق
در صورتی که در حفاظت ترانسفورماتور، رله دیفرانسیل به کار رود برای تبدیل اتصال ستاره به مثلث ترانسفورماتور و جبران نسبت اولیه به ثانویه (اختلاف زاویهای که ایجاد میشود) بایستی از ترانسفورماتور تطبیق مخصوص با نسبت تبدیل ۱:۱ استفاده شود.
علت استفاده از ترانسفورماتورهای جریان میانی (C.T. INTERPOSE) در مسیر جریان C.Tهای رله دیفرانسیل
C.Tهای اینترپوز برای دو منظور به کار میرود:
۱ ـ. برابرسازی جریان دو طرف فشار قوی و فشار ضعیف؛
۲ ـ. هم فاز نمودن جریانهای دو طرف، زیرا مثلاً در اتصال YNd۱۱ اختلاف فاز ولتاژی دو طرف برابر ۳۳۰ درجه میباشد که بایستی این اختلاف فاز توسط C.Tهای فوق اصلاح گردد.
واحد هارمونیک گیر رله دیفرانسیل
به هنگام جریان دادن ترانسفورماتور، در بطن جریان هجومی که از ترانسفورماتور کشیده میشود، هارمونیکهای زوج بوجود میآید و انرژی این هارمونیکها به اندازهای است که به راحتی رله دیرانسیل را تحریک و باعث عملکرد رله میگردند، در حالی که در این حالت باید ترانسفورماتور بتواند وارد مدار شده و از آن بار گرفته شود و لذا نیاز به تمهیدی است که رله دیفرانسیل، هارمونیکهای زوج را درنظر نگیرد. به همین منظور در هر رله دیفرانسیل واحدی به نام هارمونیکگیر تعبیه میشود تا به هنگام وصل ترانسفورماتور، در اثر هارمونیکهای زوج تحریک شده و با باز کردن کنتاکتی که بر سر راه فرمان رله دیفرانسیل دارد، مانع از ارسال فرمان قطع آن شود. البته این ممانعت از ارسال فرمان قطع، موقتی بوده و لحظاتی بعد که از قدرت هارمونیکها کاسته شد و واحد هارمونیک گیر از تحریک خارج گشت، کنتاکت فرعی واقع بر مسیر تریپ بسته میشود و شرایط برای فرمان رله دیفرانسیل نرمال میگردد.
علت استفاده از سیم پیچ نگهدارنده در رله دیفرانسیل
برای پایدار نمودن رله و جلوگیری از عملکرد اشتباه آن درخارج از وزن حفاظتی مربوطه.
پایداری رله دیفرانسیل (Stability)
رله دیفرانسیل یک رله تفاضل سنج است و تفاضل جریانهای طرف فشار قوی و ضعیف از کویل عمل کننده عبور میکند. رله دیفرانسیل باید برای جریانهای ضربهای اتصال کوتاه خارج از زون حفاظتی پایدار بماند و عملکرد کاذب نداشته باشد و نیز در لحظه وصل ترانسفورماتور جریان هجومی که فقط در یک طرف ترانسفورماتور جاری میشود، نبایستی باعث عملکرد رله شود. وجود این ثبات و جلوگیری از عملکرد کاذب رله که به ساختمان و طرح داخلی رله مربوط است، به پایداری رله دیفرانسیل موسوم میباشد.
اگر ترانسفورماتور قدرت را در حالتی که تپ آن ماکزیمم مقدار را دارد، برقدار کنیم (فقط تحت تانسیون قرار دهیم)، احتمال عملکرد کاذب رله دیفرانسیل وجود دارد و دلیل آن بالا بودن جریان هجومی اولیه (Inrush Current) است که چند برابر جریان نامی ترانسفورماتور میباشد.
منبع: روژبین